Anne (39) en Chris (41)
Terwijl we ’s avonds samen aan de haard zitten, denken we terug aan die heugelijke momenten sinds ons eerste online contact.
Info
De succesverhalen komen van voormalige Parship leden die elkaar hebben ontmoet in het kader van een Premium-lidmaatschap. De echtheid is gecontroleerd door onze klantenservice. In bepaalde gevallen konden leden na het indienen van een succesverhaal hun lidmaatschap voortijdig beëindigen. De selectie van de gepubliceerde succesverhalen is gemaakt door de redactie van Parship. Helaas worden er momenteel geen nieuwe succesverhalen meer in ontvangst genomen.
‘Online daten is eerder iets voor hopeloze zielen op zoek naar een laatste toevluchtsoord, of een makkelijk platform om een snelle wip te kunnen versieren’ dachten we beide vóór we elkaar leerden kennen.
Het was de lente van 2011. Na lang wikken en wegen hadden we, ieder voor zich, besloten ons in te schrijven op Parship. De website maakte al gauw een goede indruk, en al snel volgden de eerste aftastende contacten. Het was allemaal nieuw en leuk om doorheen de honderden profielen te kunnen bladeren, en al gauw werd duidelijk dat de meeste vrijgezellen, hun persoonlijke voorkeuren en eigen geschiedenis terzijde, in grote mate dezelfde verlangens koesterden en er dezelfde idealen op na hielden.
De eerste verkennende gesprekken volgden, en het werd duidelijk dat Parship meer te bieden had dan wat zich eerst liet vermoeden. Na enkele weken kreeg ik plots een bericht van een jongedame wiens profiel ik nog niet had bezocht omdat deze slechts gedeeltelijk was ingevuld. Ze wond er geen doekjes om en zei: ‘Ik wil je even kort ontmoeten, want ik moet je kunnen ruiken.’
‘Iemand die recht voor de raap het aromatisch belang bij de totstandkoming van een relatie op dergelijke ludieke manier onderschrijft, daar zit meer achter!’ dacht ik bij mezelf.
En zo geschiedde het dat, op 4 juni, op een zonnig terras met een glas Chardonnay in de hand, we elkaar besnuffelden. En terwijl de zalm op een bedje van asperges werd geserveerd, wisselden we, zoals geurende lentebloemen, onze feromonen uit.
De lunch werd een middag, de middag werd avond. En hoewel we beide wisten dat haast een slechte raadgever is, lieten we ons meeslepen door de nacht en konden we niet aan de verleiding weerstaan al onze zintuigen aan het experiment bloot te stellen.
‘Als het klikt moet je springen’ zei ze. Het klikte. De weekendjes Parijs, Budapest, Venetië en Groede Strand volgden elkaar. We zweefden. Zonder aarzelen boekten we een lange reis naar een exotische bestemming, je zou het een test-honeymoon kunnen noemen. Na een fantastische vijf weken waren we onafscheidelijk aan elkaar verknocht geraakt.
We vonden een gezellig huisje dat ons nestje is geworden. En terwijl we ’s avonds samen aan de haard uitkijken over de weidse horizonten, denken we terug aan die heugelijke momenten sinds ons eerste online contact; en maken we verdere plannen over hoe we onze dromen kunnen realiseren